PLEASE LOGIN TO KANNADANET.COM FOR REGULAR NEWS-UPDATES



ಮಲೆನಾಡಿನ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ ಉಳಿದ ಊರು ಗಳಂತಲ್ಲ. ರಾಷ್ಟ್ರಕವಿ ಕುವೆಂಪು, ಕಡಿದಾಳ ಮಂಜಪ್ಪ ಮತ್ತು ಶಾಂತವೇರಿ ಗೋಪಾಲ ಗೌಡರಂತಹ ಮಹಾ
ನ್ ಚೇತನಗಳನ್ನು ಈ ನಾಡಿಗೆ ನೀಡಿದ ಹೆಮ್ಮೆಯ ತಾಣವಿದು. ಈ ಮೂವರಲ್ಲದೇ, ಹಾ.ಮಾ.ನಾಯಕ, ಯು.ಆರ್.ಅನಂತಮೂರ್ತಿ, ಗಿರೀಶ ಕಾಸರವಳ್ಳಿ ಇಂಥವರೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ ಬಂದವರು. ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸಮಾಜವಾದಿ ಚಳವಳಿಗೆ ಹೆಸರಾಗಿದ್ದ ಮಲೆನಾಡಿನ ಈ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ವಿಶೇಷ ಅಭಿಮಾನ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಮೋಹ. ಅಂತಲೇ ಪುರುಸೊತ್ತಾ ದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕುಪ್ಪಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ದಿನವಿದ್ದು ಬರುತ್ತೇನೆ. ಮನಸ್ಸು ಹಗುರಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂಥ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ ಇಂದು ಏನಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ನಾಡಿನ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತರಿಗೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಈಗ ಅತ್ಯಂತ ಕೆಟ್ಟ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಕುಖ್ಯಾತಿ ಪಡೆದಿದೆ. ಭಾರತವನ್ನು ‘ಸರ್ವಜನಾಂಗದ ಶಾಂತಿಯ ತೋಟ’
 ಎಂದು ಕರೆದ ಕವಿ ನಡೆದಾಡಿದ ನೆಲದಲ್ಲೀಗ ಜನಾಂಗ ದ್ವೇಷದ ದಳ್ಳುರಿ ಭುಗಿಲೆದ್ದಿದೆ. ಈ ದಳ್ಳುರಿಯ ಕಿಡಿಗಳು ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲೆಲ್ಲ ಹರಡುತ್ತಿವೆ. ನಂದಿತಾ ಸಾವಿನ ಪ್ರಕರಣದ ನೆಪದಿಂದ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಶಿವಮೊಗ್ಗ, ಸಾಗರ, ಸೊರಬ, ಶಿಕಾರಿಪುರ ಹೀಗೆ ಇಡೀ ಮಲೆನಾಡಿನ ಶಾಂತಿ ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ಕೊಳ್ಳಿ ಇಡುವಲ್ಲಿ ಚಡ್ಡಿಗಳು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅತ್ಯಾಚಾರ ನಡೆದಿದೆ, ಕೊಲೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ವದಂತಿ ಹಬ್ಬಿಸಿ ಜನರನ್ನು ವಿಭಜಿಸುವ ಹುನ್ನಾರವನ್ನು ಇವರು ನಡೆಸುತ್ತಲೇ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕೋಮು ಕಲಹದ ಕಿಡಿ ಹೊತ್ತಿಸುವ ಯತ್ನ ಇದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಯೇನೂ ಅಲ್ಲ. ಲವ್ ಜಿಹಾದ್ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಸೌಹಾರ್ದಕ್ಕೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಲು ಯತ್ನಿಸಿದರು. ತೀರ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ಗಾಂಧಿ ಬಜಾರ್‌ನಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ ಮುಸ್ಲಿಂ ದ್ವೇಷ ಹುಟ್ಟಿಸಲು ಯತ್ನಿಸಿದರು. ಗಾಂಧಿ ಬಜಾರನ್ನು ಉರ್ದು ಬಜಾರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲಾ ಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬ ಕಟ್ಟುಕತೆ ಹರಿಬಿಟ್ಟರು. ಇದು ವಿಶ್ವಹಿಂದೂ ಪರಿಷತ್ತಿನ ಹುನ್ನಾರವಲ್ಲದೇ ಬೇರೇನೂ ಅಲ್ಲ. ಸಮಾಜವಾದಿ ನಾಯಕ ಶಾಂತವೇರಿ ಗೋಪಾಲಗೌಡರು ಇಂದು ಬದುಕಿದ್ದರೆ ಈ ಫ್ಯಾಸಿಸ್ಟ್ ಶಕ್ತಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಬೀದಿಗಿಳಿಯು ತ್ತಿದ್ದರು. ಈಗ ಅಂಥವರು ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅರವತ್ತರ ದಶಕದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಚಡ್ಡಿಗಳು ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಇದೇ ರೀತಿ ಕೋಮುಕಲಹದ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿದ್ದರು. ಆಗ ಅಸ್ವಸ್ಥರಾಗಿದ್ದ ಗೋಪಾಲಗೌಡರು ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ನಾಯಕರಾಗಿದ್ದ ದಿವಂಗತ ಬಿ.ವಿ.ಕಕ್ಕಿಲ್ಲಾಯ ಮತ್ತು ಎನ್.ಎಲ್. ಉಪಾಧ್ಯಾಯರನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಈ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ನಂದಿಸಿದ್ದರು. ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಐವತ್ತು ಅರವತ್ತರದ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಸಮಾಜವಾದಿಗಳ ನೇತೃತ್ವದ ಗೇಣಿದಾರರ ಚಳವಳಿ ಪ್ರಬಲವಾಗಿತ್ತು. ಎಪ್ಪತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರ ಪ್ರವೇಶವಾಗಿ ಇಡೀ ತಾಲೂಕು ಜನ ಹೋರಾಟದ ತಾಣವಾಗಿತ್ತು. ಹಳ್ಳಿ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡೂ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಕೆಂಬಾವುಟಗಳು ಕಂಗೊಳಿ ಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಈಗ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಭಯಾನಕ ಬಾವುಟಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ. ಕೆಂಪು ಮಾಯವಾಗಿ ಕೇಸರಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಗೋಪಾಲಗೌಡರು ಜೀವಂತ ಇರುವವರೆಗೆ ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಚಡ್ಡಿಗಳು ಕಾಲೂರದಂತೆ ತಡೆದಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಗೌಡರ ಸಾವಿನ ನಂತರ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಶಾಖೆಗಳು ಆರಂಭವಾದವು. ಸೋಷಲಿಸ್ಟರು ಮತ್ತು ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರು ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿಯಾಗಿ ನೆಲೆಯೂರಿದ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಟಾರ್ಗೆಟ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿ ನೆಲೆಯೂರಿ ನಂತರ ತನ್ನ ಕಬಂಧ ಬಾಹುವನ್ನು ಉಳಿದೆಡೆ ವಿಸ್ತರಿಸುವುದು ಆರೆಸ್ಸೆಸ್‌ನ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರ. ಈ ತಂತ್ರದ ಭಾಗವಾಗಿ ಸೋಷಲಿಸ್ಟರು ಪ್ರಬಲವಾಗಿದ್ದ ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಹಾಗೂ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರು ಪ್ರಬಲ ವಾಗಿದ್ದ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಐವತ್ತರ ದಶಕದ ಕೊನೆಯಿಂದಲೇ ಚಟುವಟಿಕೆ ಆರಂಭಿಸಿತ್ತು.
ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್, ಸೋಷಲಿಸ್ಟ್ ಪಾರ್ಟಿ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಕ್ಸ್‌ವಾದಿ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪಕ್ಷಗಳು ಮಾತ್ರ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿಯಾಗಿದ್ದವು. ಎಪ್ಪತ್ತರ ದಶಕ ದಲ್ಲಂತೂ ವಿಧಾನಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋಷಲಿಸ್ಟ್ ಗೋಪಾಲಗೌಡರಿಗೆ ಸಿಪಿಎಂನ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಹೆಗ್ಡೆ, ಪ್ರಬಲ ಪೈಪೋಟಿ ನೀಡಿ ಕೆಲವೇ ಮತಗಳ ಅಂತರದಿಂದ ಸೋತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಗೌಡರ ಸಾವಿನ ನಂತರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬದಲಾಯಿತು. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವಿರೋಧಿ ರಂಗದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಸೋಷಲಿಸ್ಟರು ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ತೋಡಿದ ಖೆಡ್ಡಾಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದು ತಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು. ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರು ಭದ್ರಾವತಿ ಕಾರ್ಖಾನೆಗೆ ಸೀಮಿತ ಗೊಂಡರು.
ಸೋಷಲಿಸ್ಟ್ ಪಾರ್ಟಿ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಕಳೆದು ಕೊಂಡ ನಂತರವೂ ಗೋಪಾಲಗೌಡರ ಶಿಷ್ಯರಾದ ಸಾರೆಕೊಪ್ಪ ಬಂಗಾರಪ್ಪ, ಕಾಗೋಡು ತಿಮ್ಮಪ್ಪ, ಪರಮೇಶ್ವರಪ್ಪ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೇರಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಭಾವ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನೇತೃತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಂಡು ಯಾವಾಗ ಬಂಗಾರಪ್ಪ ಬಿಜೆಪಿ ಸೇರಿ ದರೋ ಆಗಲೇ ಇಡೀ ಮಲೆನಾಡು ಕೋಮು ವಿಷಸರ್ಪಗಳ ತಾಣವಾಯಿತು. ಬಂಗಾರಪ್ಪನವರನ್ನು ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಸೇರಿಸಿ ಕೊಂಡು ಅವರ ಗೆಲುವಿನ ತಂತ್ರಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕರಗತಮಾಡಿಕೊಂಡ ಚಡ್ಡಿಗಳು ನಂತರ ಬಂಗಾರಪ್ಪನವರನ್ನು ಮೂಲೆಗುಂಪು ಮಾಡಿ ದರು.
ಈ ನಡುವೆ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ, ಶೃಂಗೇರಿ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಕ್ಸಲೀಯರ ಚಳವಳಿಯಿಂದ ಕೋಮುವಾದಿ ಫ್ಯಾಸಿಸ್ಟ್ ಶಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಪ್ರತಿರೋಧ ಬಂತು. ಆದರೆ ಈ ಚಳವಳಿ ವಿಫಲಗೊಂಡ ನಂತರ ಈ ಗೋಡ್ಸೆವಾದಿಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿರೋಧವೇ ಇಲ್ಲದಂತಾಯಿತು. ಆದರೂ ಕಳೆದ ವಿಧಾನಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಈಶ್ವರಪ್ಪ, ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ, ಆರಗ ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರರಂಥವರ ಭಕ್ಷಣಾ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಕಂಡ ಜನ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿನ ಕಾಗೋಡು, ಕಿಮ್ಮನೆಯವರನ್ನು ಗೆಲ್ಲಿಸಿದರು. ಈಗ ಸೋಲಿನ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೊಂಚು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಕೋಮುವಾದಿ ಶಕ್ತಿಗಳು ಈಗ ನಂದಿತಾ ಸಾವಿನ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಬಳಸಿ ಕೊಂಡು ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರ ವಿರುದ್ಧ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರನ್ನು ಎತ್ತಿ ಕಟ್ಟಿ ಕುಸಿದು ಹೋದ ತಮ್ಮ ಕೋಟೆ ಗೋಡೆಯನ್ನು ಪುನರ್ ನಿರ್ಮಿಸಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನೊಳಗಿನ ಒಡಕನ್ನು ಬಳಸಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಮಾತೆಯರೆಂದು ತುಟಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಇವರಿಗೆ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಮಾನ ಮರ್ಯಾದೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಕಾಳಜಿ ಇದೆ ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಹಿಂದಿನ ಬಿಜೆಪಿ ಸರಕಾರದಲ್ಲಿ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಜೈಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದ. ಶಾಸಕನೊಬ್ಬ ಪತ್ನಿಯನ್ನು ಕೊಂದು ದಿಲ್ಲಿಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರೊಬ್ಬನ ನೆರವಿನಿಂದ ಪಾರಾಗಿ ಬಂದ, ಆಕೆಯ ಸಾವಿನ ಮೂಕಯಾತನೆ ಮಣ್ಣು ಪಾಲಾಯಿತು.
ತೀರ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಇದೇ ಮಲೆನಾಡಿನ ಹವ್ಯಕ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಮಠಾಧೀಶನೊಬ್ಬ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ತನಿಖೆ ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಈ ನಂದಿತಾ ಪ್ರಕರಣದ ಹುಯಿಲೆಬ್ಬಿಸಿದ ನಕಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರ ಭಕ್ತರೇ ‘ಅತ್ಯಾಚಾರಿ’ ಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಹರಸಾಹಸ ಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಪಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಚಡ್ಡಿ ಮಾಧ್ಯಮ ಜೀವಿಯೊಬ್ಬ ಈ ರಕ್ಷಣಾ ಕಾರ್ಯ ಪಡೆಯ ಸಾರಥ್ಯವಹಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಈ ಸ್ವಾಮಿಯಿಂದ ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ಬಳಿ ಅಹವಾಲು ಹೇಳಿ ಕೊಳ್ಳಲು ಬಂದರೆ ಅದನ್ನು ಸ್ವಾಮಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಆಕೆ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಪತಿಯನ್ನು ಬ್ಲಾಕ್ ಮೇಲ್ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಜೈಲಿಗಟ್ಟಲಾಯಿತು.
ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ ಸೇರಿ ಮಲೆನಾಡಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಲು ಹೊರಟಿರುವ ಗೋಡ್ಸೆ ಸಂತಾನವನ್ನು ಬೈದು ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲ. ನಾವು ಪ್ರಗತಿ ಪರರೆನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರು ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಈ ನೆಲದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಪರಕೀಯರಾದ ಕೋಮುವಾದಿಗಳು ಈ ಪರಿ ಬಾಲಬಿಚ್ಚಲು ಕಾರಣವೇನು? ನಾವೇಕೆ ಪ್ರತಿರೋಧ ಒಡ್ಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ? ಇವರು ಹಚ್ಚಿದ ಬೆಂಕಿ ನಂದಿಸುವುದಷ್ಟೇ ನಮ್ಮ ನಿತ್ಯದ ಕೆಲಸವಾಗಬೇಕೇ? ಈ ಎಲ್ಲ ಅಂಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗಂಭೀರ ಚಿಂತನೆ ನಡೆಯಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಈಗ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಇಡೀ ದೇಶಕ್ಕೆ ಫ್ಯಾಸಿಸ್ಟ್ ವಿರೋಧಿ ರಂಗವೊಂದು ಬೇಕಾಗಿದೆ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್-ಬಿಜೆಪಿ ಸಮಾನ ಶತ್ರುಗಳೆಂಬ ಹಳೆ ಮಂತ್ರಪಠಣವನ್ನು ಕೈಬಿಟ್ಟು ಜನವಿಭಜಕ ಕೋಮುವಾದಿ ಶಕ್ತಿಗಳ ಹುನ್ನಾರವನ್ನು ವಿಫಲ ಗೊಳಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಸಂಘ ಪರಿವಾರದ ಮನುವಾದಿ ಫ್ಯಾಸಿಸಂ ನಮ್ಮ ಪ್ರಧಾನ ಶತ್ರುವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ.

Advertisement

0 comments:

Post a Comment

 
Top